Als klein meisje droeg ik al rompers met kraagjes van katoen of kant. Zoals het een echte 88’er betaamd heb ik daarna meegedaan aan de blouses en polo’s, soms over elkaar en onder elkaar en soms met wel drie laagjes kraag. En dan een spijkerjas met als strik een Oilily sjaal. Mijn godje, wat ben ik blij dat die tijd voorbij is.
Terug naar die kraagjes. Het idee voor IDIOT DU VILLAGE ontstond doordat ik me een paar zomers geleden al ‘dik’ maakte over het aanstaande truienseizoen. Verschrikkelijk, zo’n schurende blouse onder m’n trui. En die kale nek is ook maar niks. Met zo’n hele blouse onder je trui of sweater zie je er soms onnodig ingepakt en opgeblazen uit. Daarbij is het vaak ook warm en bijzonder oncomfortabel onder je oksels en ter hoogte van de boezem.
Sommige merken hebben af en toe een los kraagje, maar die zijn vaak van waardeloze kwaliteit en komt als een verfrommeld stukje crêpepapier uit de was. Nog belangrijker, bij diezelfde merken is het eerder regel dan uitzondering dat de losse kraagjes onder zeer discutabele arbeidsomstandigheden zijn geproduceerd door minderjarigen. Zodat de consument in het Westen zo’n ding voor een appel en een ei kan aanschaffen.
Terwijl ik de schaar zette in een oud denim hemd van mijn vriend nam ik me voor dat ik gewoon zelf losse kraagjes zou laten produceren. Verschillende soorten, verschillende kleuren en zeker ook een lijn voor kinderen. Want iedereen moet een los kraagje hebben voor onder die trui. Klassiek en stoer. Elegant en Zuid-Frans. Optisch slanker lijken omdat je geen blouse aan hebt. Aangekleed, maar niet tuttig. Of wel, dat mag natuurlijk ook. Als je dit item eenmaal hebt, kun je niet meer zonder.
Ik produceer apetrots en dolgraag in Tilburg, al eeuwenlang dé textielstad van Nederland. De stad waar mijn overgrootvader zijn wolspinnerij had. Textiel stroomt door m’n aderen. Werken met vakmensen, goede arbeidsomstandigheden en gek van stof. Met kennis die van generatie op generatie wordt overgedragen, met een zachte G. Geen gelul. Met mijn hoofd in de wolken ben ik aan de slag gegaan, welke idioot bedenkt dit nou? Ik dus, een echte IDIOT DU VILLAGE.
Dus dat kraagje van IDIOT DU VILLAGE kun je met trots en zonder schuldgevoel dragen. Bedacht en gemaakt in Nederland. Een stukje Tilburgse ambacht.
Because you look better with a collar under your sweater!
YOU LOOK BETTER WITH A COLLAR UNDER YOUR SWEATER
Als klein meisje droeg ik al rompers met kraagjes van katoen of kant. Zoals het een echte 88’er betaamd heb ik daarna meegedaan aan de blouses en polo’s, soms over elkaar en onder elkaar en soms met wel drie laagjes kraag. En dan een spijkerjas met als strik een Oilily sjaal. Mijn godje, wat ben ik blij dat die tijd voorbij is.
Terug naar die kraagjes. Het idee voor IDIOT DU VILLAGE ontstond doordat ik me een paar zomers geleden al ‘dik’ maakte over het aanstaande truienseizoen. Verschrikkelijk, zo’n schurende blouse onder m’n trui. En die kale nek is ook maar niks. Met zo’n hele blouse onder je trui of sweater zie je er soms onnodig ingepakt en opgeblazen uit. Daarbij is het vaak ook warm en bijzonder oncomfortabel onder je oksels en ter hoogte van de boezem.
Sommige merken hebben af en toe een los kraagje, maar die zijn vaak van waardeloze kwaliteit en komt als een verfrommeld stukje crêpepapier uit de was. Nog belangrijker, bij diezelfde merken is het eerder regel dan uitzondering dat de losse kraagjes onder zeer discutabele arbeidsomstandigheden zijn geproduceerd door minderjarigen. Zodat de consument in het Westen zo’n ding voor een appel en een ei kan aanschaffen.
Terwijl ik de schaar zette in een oud denim hemd van mijn vriend nam ik me voor dat ik gewoon zelf losse kraagjes zou laten produceren. Verschillende soorten, verschillende kleuren en zeker ook een lijn voor kinderen. Want iedereen moet een los kraagje hebben voor onder die trui. Klassiek en stoer. Elegant en Zuid-Frans. Optisch slanker lijken omdat je geen blouse aan hebt. Aangekleed, maar niet tuttig. Of wel, dat mag natuurlijk ook. Als je dit item eenmaal hebt, kun je niet meer zonder.
Ik produceer apetrots en dolgraag in Tilburg, al eeuwenlang dé textielstad van Nederland. De stad waar mijn overgrootvader zijn wolspinnerij had. Textiel stroomt door m’n aderen. Werken met vakmensen, goede arbeidsomstandigheden en gek van stof. Met kennis die van generatie op generatie wordt overgedragen, met een zachte G. Geen gelul. Met mijn hoofd in de wolken ben ik aan de slag gegaan, welke idioot bedenkt dit nou? Ik dus, een echte IDIOT DU VILLAGE.
Dus dat kraagje van IDIOT DU VILLAGE kun je met trots en zonder schuldgevoel dragen. Bedacht en gemaakt in Nederland. Een stukje Tilburgse ambacht.
Because you look better with a collar under your sweater!