Zomer 2015. Zomer was een groot woord voor deze grijzige dag in augustus met een luchtvochtigheid uit de jungle. Graag wilde ik een donkerblauw met wit gestreept katoenen truitje aan, lekker Frans, liefst met een witte blouse eronder voor een extra ‘je-ne-sais-quoi’ effect met zo’n tof klassiek puntkraagje dat lekker nonchalant over de boord van de trui valt. Enfin, ik aan de slag. De mouwen knelden ongelukkig bij mijn oksels en bleven steken ter hoogte van mijn elleboog. De onderkant stak wat armoedig en gekreukeld onder mijn trui uit en de knopen stonden onder hoogspanning duidelijk zichtbaar afgetekend over mijn romp. Had ik al gezegd dat ik minstens vijf kilo zwaarder leek? Zelfs mét ingehouden buik? En dat het broeierig heet was? Dat kraagje was dan wel weer leuk. En daar deed ik het eigenlijk voor. Verdomd. Dat kraagje. Ik had een ware aha-erlebnis. In een korte vlaag van verstandsverbijstering pakte ik een gekrompen overhemd van mijn lief en zette daar een stofschaar in. Precies genoeg ruimte op de schouders en een niet te lang voor- en achterpand. Ik bevrijdde mezelf uit de dwangbuisachtige blouse- truiconstructie en trok dit gekkige kraagje aan. Trui eroverheen. Et voilá. De Parisiennes zouden naar me omkijken in Le Marais.
Met deze geslaagde outfit en optisch vijf kilo slanker (een heel grote pre als je enige constante maat 38 je schoenmaat is) vertrok ik met mijn familie, vriend en alle aanhang naar de Bloemenrivièra voor een fijne vakantie. Grote hilariteit alom om mijn eigen stukje couture toen we aankwamen op onze bestemming. Wat had ik nou toch weer onder mijn trui? “Een los kraagje! Helemaal zelf geknipt. Dit is toch een idioot goed idee?!”
De hele vakantie werkte ik vervolgens aan mijn business baby: losse basis kraagjes van mooi katoen, makkelijk online te bestellen en passend onder alle bovenkleding of jurken. Als achterkleinkind van een Tilburgse textielmagnaat wilde ik mijn kraagjes natuurlijk laten produceren in Tilburg. Un petit peu Parisienne met Hollandsch gemak. Wel een kraagje, geen extra laagje. Scheelt strijkwerk, uren buik inhouden, en past overal onder. Win-win-win situatie. En dat gewoon in Tilburg. Op de grond waar vroeger Opi’s wolspinnerij De Phoenix stond, is nu de showroom en kantoorruimte van mijn merk. Kom je een keertje kijken in mijn snoepwinkel? Online shoppen mag natuurlijk ook. Kijk maar fijn rond!
The story of IDIOT DU VILLAGE
Zomer 2015. Zomer was een groot woord voor deze grijzige dag in augustus met een luchtvochtigheid uit de jungle. Graag wilde ik een donkerblauw met wit gestreept katoenen truitje aan, lekker Frans, liefst met een witte blouse eronder voor een extra ‘je-ne-sais-quoi’ effect met zo’n tof klassiek puntkraagje dat lekker nonchalant over de boord van de trui valt. Enfin, ik aan de slag. De mouwen knelden ongelukkig bij mijn oksels en bleven steken ter hoogte van mijn elleboog. De onderkant stak wat armoedig en gekreukeld onder mijn trui uit en de knopen stonden onder hoogspanning duidelijk zichtbaar afgetekend over mijn romp. Had ik al gezegd dat ik minstens vijf kilo zwaarder leek? Zelfs mét ingehouden buik? En dat het broeierig heet was? Dat kraagje was dan wel weer leuk. En daar deed ik het eigenlijk voor. Verdomd. Dat kraagje. Ik had een ware aha-erlebnis. In een korte vlaag van verstandsverbijstering pakte ik een gekrompen overhemd van mijn lief en zette daar een stofschaar in. Precies genoeg ruimte op de schouders en een niet te lang voor- en achterpand. Ik bevrijdde mezelf uit de dwangbuisachtige blouse- truiconstructie en trok dit gekkige kraagje aan. Trui eroverheen. Et voilá. De Parisiennes zouden naar me omkijken in Le Marais.
Met deze geslaagde outfit en optisch vijf kilo slanker (een heel grote pre als je enige constante maat 38 je schoenmaat is) vertrok ik met mijn familie, vriend en alle aanhang naar de Bloemenrivièra voor een fijne vakantie. Grote hilariteit alom om mijn eigen stukje couture toen we aankwamen op onze bestemming. Wat had ik nou toch weer onder mijn trui? “Een los kraagje! Helemaal zelf geknipt. Dit is toch een idioot goed idee?!”
De hele vakantie werkte ik vervolgens aan mijn business baby: losse basis kraagjes van mooi katoen, makkelijk online te bestellen en passend onder alle bovenkleding of jurken. Als achterkleinkind van een Tilburgse textielmagnaat wilde ik mijn kraagjes natuurlijk laten produceren in Tilburg. Un petit peu Parisienne met Hollandsch gemak. Wel een kraagje, geen extra laagje. Scheelt strijkwerk, uren buik inhouden, en past overal onder. Win-win-win situatie. En dat gewoon in Tilburg. Op de grond waar vroeger Opi’s wolspinnerij De Phoenix stond, is nu de showroom en kantoorruimte van mijn merk. Kom je een keertje kijken in mijn snoepwinkel? Online shoppen mag natuurlijk ook. Kijk maar fijn rond!
-X- de allergrootste dorpsgek
Carlijn Dreijer